(1935,თბილისი – 2022, თბილისი)
ხელოვნების ისტორიკოსი, ცენტრის მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი, ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, პროფესორი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო – ქართული ხელოვნების ისტორია.
საქმიანობა – საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის სრული პროფესორი. ამავე უნივერსიტეტის არქიტექტურის ფაკულტეტის საბჭოს წევრი. რჩეული ნაშრომები: 1. გერგეტის ხუროთმოძღვრული ანსამბლი, თბ., 1975; 2. Svetitskhoveli (de I‛histoire de I‛ architecture géorgienne au debut du XIe siecle), Bari, 1986; 3. Niko Pirosmani, Berlin, 1988; 4. უფლისციხე, თბ., 2002; 5. იკორთის სამშენებლო წარწერები, საქართველოს სიძველენი, N4-5, 2003; 6. XX ს. 20-იანი წლების ქართული ხელოვნება ევროპულ კონტექსტში, თბილისის კულტურისა და ხელოვნების სახ. უნივერსიტეტის შრომები, II თბ., 2004.
გერგეტის სამების გამაგრება–რეკონსტრუქციის საკითხები, ძეგლის მეგობარი, 4, 1965;
გერგეტის ტაძარი, მაცნე, N1, 1967;
ისტორიული ძეგლები და თანამედროვე ქალაქმშენებლობა, ძეგლის მეგობარი, 29, 1972;
ფექრაშენი (ტაო–კლარჯეთის ერთი უცნობი ძეგლი), ძეგლის მეგობარი, 29, 1972;
აკადემიკოსი გიორგი ჩუბინაშვილი, საბჭოთა ხელოვნება, N5, 1973;
შენიშვნები ქართული ხუროთმოძღვრების ისტორიის ზოგიერთ საკითხზე, მნათობი, N11, 1973;
საქადაგიანო, ძეგლის მეგობარი, 27, 1974;
ბრეთის «მამა პიროსი», ძეგლის მეგობარი, 35, 1974;
ზღუდერი, ძეგლის მეგობარი, N35, 1974;
გერგეტის ხუროთმოძღვრული ანსამბლი, თბ., 1975;
ესტონელი მხატვარი – იოჰან კელერი, საბჭოთა ხელოვნება, N9, 1976;
Некоторые особенности грузинской купольной архитектуры второй половины XII – нач. XIII веков, ქართული ხელოვნებისადმი მიძღვნილი II საერთაშორისო სიმპოზიუმი, თბ., 1977;
იაკობ ნიკოლაძე, თბ., 1977;
Lado Gudiashvili, Budapesht, 1978 ;
Orfevrerie georgienne du VII au XIXe siecle, Geneve, 1979;
ლადო გუდიაშვილი, თბ., 1979;
L‛ Art Figurativa Georgiana i maestri della vecchia generazione, Bari, 1980;
Srednevekovna ymesnost Gruzie, Beograd, 1981;
მეირ აქსელროდი, თბ., 1981 (თანაავტორი);
Schatzkammer Georgien, Wien, 1981;
მცხეთის ჯვარი, თბ., 1981;
Au pays de la toison d‛ or (Art ancien de Georgia Sovietique), Paris, 1982 (თანაავტორი);
Niko Pirosmanashvili, Nice, 1983;
სვანეთის საგანძური, საბჭოთა ხელოვნება, N9, 1983;
Ouplistsikhe – la ville rupestre a tampl, Bedi Kartlisa, v. XLII, 1984;
Le musee des beaux-arts de Georgie – Tbilissi, Leningrad, 1985;
Александр Шервашидзе, М., 1986;
Niko Pirosmani, Tokio, 1986;
Нико Пиросманашвили, М., 1986;
Svetitskhoveli, De l‛ histoire de l‛ architecture georgienne au debut du XIe siecle. L‛ arte Georgiana dal IX al XIV secolo, Bari, 1986;
უფლისციხე, თბ., 1987;
Niko Pirosmani (Der Georgische Maler), Berlin, 1988;
Музей искусств Грузии, М., 1989;
Masterworks in Metal. A millenium of Treasures from the State Art Museum of Georgia. San Diego, 1989;
დავით კაკაბაძე, თბ., 1989;
უფლისციხე, თბ., 1992;
მცირე პლასტიკის ნიმუში უფლისციხიდან, ხელოვნება, N4–6, 1994;
უფლისციხის კონსერვაცია–რესტავრაციისა და ადაპტაციის შესახებ, ძეგლის მეგობარი, N1, 1998;
არმაზი, მზე და დედაუფალი (ქართული წარმართობის ისტორიიდან), თბილისის კულტურის სახელმწიფო ინსტიტუტის V სამეცნიერო კონფერენციის მასალები, თბ., 1998;
ზურაბ წერეთლის ფენომენი, ხელოვნება, N11–12, 1998;
უფლისციხის ურბანული სტრუქტურა, ქალაქები და საქალაქო ცხოვრება ძველ საქართველოში, I, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის არქეოლოგიური კომისიის სამეცნიერო კონფერენციის მასალები, თბ., 1999;
უფლისციხის შესწავლის ისტორიიდან, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ხელოვნების ისტორიისა და თეორიის კათედრის სამეცნიერო შრომების კრებული, თბ., 2000;
უფლისციხის ორსვეტიანი ტაძარი (თამარის დარბაზი), ქართული ხელოვნების ნარკვევები, I, თბ., 2001;
უფლისციხის განძის შესახებ, საქართველოს ხელოვნების მუზეუმის II სამეცნიერო სესიის მასალები, თბ., 2001;
ელინისტური ხანის უფლისციხის სტრუქტურული თავისებურებანი, Analecta Iberica, I, აღმოსავლეთ და სამხრეთ ევროპის კლდის ძეგლები, თბ., 2001;
უფლისციხე, თბ., 2002;
ქართლის სამეფო კარის მხატვართუხუცესისა და ხუროთმოძღვრის შესახებ, კავკასიის მაცნე, 2002;
თბილისში სამუზეუმო ცენტრის ჩამოყალიბების შესახებ, კავკასიის მაცნე, 2003;
იკორთის ტაძრის სამშენებლო წარწერები, საქართველოს სიძველენი, 4-5, თბ., 2003;
ერთი წარმართული სატაძრო სტრუქტურის გენეზისისა და ტიპოლოგიურ თავისებურებათა შესახებ, ქართული ხელოვნების ნარკვევები, III, თბ., 2004;
XX ს. 20-იანი წლების ქართული ხელოვნება ევროპულ კონტექსტში, თბილისის კულტურისა და ხელოვნების სახელმწიფო უნივერსიტეტის შრომები, II თბ., 2004
სანიკიძე თამაზ
(1935,თბილისი – 2022, თბილისი)
ხელოვნების ისტორიკოსი, ცენტრის მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი, ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, პროფესორი.
სამეცნიერო კვლევის სფერო – ქართული ხელოვნების ისტორია.
საქმიანობა – საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის სრული პროფესორი. ამავე უნივერსიტეტის არქიტექტურის ფაკულტეტის საბჭოს წევრი.
რჩეული ნაშრომები: 1. გერგეტის ხუროთმოძღვრული ანსამბლი, თბ., 1975; 2. Svetitskhoveli (de I‛histoire de I‛ architecture géorgienne au debut du XIe siecle), Bari, 1986; 3. Niko Pirosmani, Berlin, 1988; 4. უფლისციხე, თბ., 2002; 5. იკორთის სამშენებლო წარწერები, საქართველოს სიძველენი, N4-5, 2003; 6. XX ს. 20-იანი წლების ქართული ხელოვნება ევროპულ კონტექსტში, თბილისის კულტურისა და ხელოვნების სახ. უნივერსიტეტის შრომები, II თბ., 2004.